وي افزود : راههاي ابريشم از جنبه ميراث، در بر گيرنده ميراث فرهنگي ملموس و غيرملموسي هستند که به طور همزمان تجارب مشترک فرهنگي، معنوي و تاريخي و تنوع شگفتانگيز فرهنگي را يادآوري ميکنند.
هان با اشاره به آغاز پروژه مطالعه بنيادين راه ابريشم در سال 1988 گفت : اين پروژه ميکوشيد آگاهي از راههاي ابريشم را از طريق گسترش پژوهشهاي علمي و بينالمللي و رويکردهاي چند رشتهاي افزون سازد.
وي گفت : پروژه يونسکو با ايجاد همافزايي بين پژوهشگران و اصحاب رسانه باعث جلب توجه جهانيان به راههاي ابريشم شد و علاوه بر اين، همگام با افزايش آگاهي و بازشناسي تنوع بيانهاي فرهنگي در پيرامون راههاي ابريشم، توجه جهانيان به ضرورت ثبت تمام يا بخشهايي از شبکه راههاي ابريشم و ادويه در فهرست ميراث جهاني يونسکو معطوف گرديد.
هان افزود : در شش سال گذشته کارشناسان و نمايندگاني از کشورهاي افغانستان، چين، هند،ج.ا.ايران، ژاپن،قزاقستان، قرقيزستان، جمهوري کره، تاجيکستان، ترکمنستان و ازبکستان همراه با يونسکو و ديگر نهادهاي تخصصي يا دانشگاهي بينالمللي در شش اجلاس شرکت جستهاند که حاصل آن تصويب و مرور منظم برنامه اقداماتي براي تدوين پرونده ثبت راههاي ابريشم و ادويه به صورت مجموعه آثار در فهرست ميراث جهاني بوده است،به ويژه از سوي آن مناطقي که در فهرست ميراث جهاني آثار کمتري دارند.
وي خاطر نشان کرد :در سالهاي اخير، همکاران راه ابريشم يونسکو تجارب ارزندهاي را در زمينه پاسداري از ميراث فرهنگي غني و پيچيده اين منطقه اندوختهاند. اين تجربه براي همکاري نهادها با يکديگر ضروري است و ميراث راههاي ابريشم نقشي روزافزون در دامن زدن به گفتگوي بين فرهنگها و ترويج تنوع فرهنگي ايفا ميکند.
اين مقام مسؤول تاکيد کرد : امروزه همکاري بين مناطق براي حفاظت و ترويج ميراث مشترک راههاي ابريشم فرصتي براي تبادلات بينالمللي و شکوفايي مشترکي فراهم ميآورد .
رييس دفتر منطقه اي يونسکو افزود : اين کنفرانس فرصتهاي تازهاي را براي برقراري همراهيهاي نو و تقويت شبکههاي موجود براي همکاريهاي بينالمللي به بار آورده و تکميل کننده دستاوردهاي پيشين يونسکو از جمله مجمع شهرداران راه ابريشم که در ماه مه سال 2010 براي پنجمين بار در شيراز تشکيل شد،است.
وي خاطر نشان کرد : اين گردهمايي به برنامههاي سال 2010 که از سوي سازمان ملل متحد سال آشتي فرهنگها خوانده شده، کمک ميکند و نشاندهنده روحيه ايرانيها براي تبادل صلحآميز فرهنگي و گفتگوي مشترک به عنوان بهترين شيوه ايجاد صلح از طريق درک تنوع و کثرتگرايي به شمار ميرود./122
انتهای پیام/